"Âtiyi
karanlık görerek azmi bırakmak demiş" Mehmet Âkif bir zamanlar.. En
azından o zamanlar kişiler âtiye bakacak kadar sorumlukluk sahibiymişler. Oysa
şuanda çoğumuz "Âtiye görmeye çalışmadan hatta ve hatta bakmadan azmi
bırak"ıyorlar... Hiçbirimiz nasıl bir imkanlar şöleninde olduğumuzun
farkında değil.. Elimizin altında yatan dünyadan nasıl yararlanıyoruz biz? O
internet denen ummandan neleri çekip alıyoruz kendimize. Kötü ve yararsız olan
şeyleri m, yoksa bizi yükseltecek iyi yararlı şeyleri mi? Hepsi bizim ayağa
bile kalkmadan edinebileceğimiz bir bilgi denizinde.. Neden bu kadar imkanımız
varken biz bunları yapmıyoruz? Eskiden
insanlar yıllarca çabalayarak çalışarak bir şeyleri öğrenmeye çalışırken yada
elde etmek istedikleri şeyleri edinebilmek için bu kadar uğraşırken bizim bir
tıklık uzağımızda olan şeyleri elde etmememiz niye?... Geleceğe bakıp ŞANLI
BAYRAĞIMIZI neden yüceltecek adımlar atmıyoruz peki biz.. Diyebildiğimiz tek
şey var "elin yabancısı yapıyor abi..". Bunu demek öyle kolay ki topu
topu dört kelime, on bir hece.. Peki bunu demek bize ne yarar sağlıyor? Ne
işimize yarıyor sadece bunu demek? Eline en son teknoloji ürünleri alıyorsun ve
en ufak bir yerde hata verdiğinde yada yapılası gerektiğinde hangi dilde
geliyor uyarılar yada yapılması gerekenler sana.. Neden benim güzel TÜRKÇE'm yok
demiyoruz orada.. Bir öss silsilesi geliyor. Yanlışları görmek kolay onların
yanlışlarını göreceğimize neden kendi hatalarımızı söylemiyoruz bi kerede. O
sınava gerçek bir ideali olarak giren ve bu uğurda didinen kaç kişi var doğru
düzgün? Ben inanıyorum ki hiç birimizin kafasında sıkıntı yok. Fıkralara konu
olacak bir kafamız varken bizim b başarısızlık nereden geliyor sizce. İnsanın
sadece istemesi ama canı gönülden istemesi yetiyor bazı şeyleri başarmak için.
Yeter ki derinden istesin bunu. Durum böyle olduktan sonra kişi zaten
kendiliğinden atılıyor yapılası gereken şeyleri içten gelerek yapmaya ve
başarısızlık olabildiğinde düşüyor... Biz bunu hak etmiyor muyuz peki? Bize
gereken sadece oturup biraz düşünmek. Kendimize düzgün bir yol çizme ki içten
bir şekilde...
