Türkiye gibi bu kadar güzel bir ülkede yaşayıp da neden insan sürekli kendini kötüler, küçümser bir türlü bunu anlamış değilim. Bu dediklerimin siyasi hiçbir şeyle alakası yok ben hepimizin az çok bilinçaltına kadar bulaşmış bir hastalıktan bahsediyorum: Kendimizi çok küçümsüyoruz. Herkes 25 kare nedir bilir yada Hollywood filmlerindeki Amerika üstünlüğünü, Müslümanları küçümsemesini vs. bunlar bizi etkiliyor olabilir. Malum şu anın 50 yaş civarında olan kişiler Amerikan filmleriyle büyümüşler. Belki dediğim gibi bu şekilde bilinçaltımıza bu eziklik hissini empoze ettiler yada başka bir şekilde oldu. Artık bundan kurtulmamız gerekmiyor mu? Niye kendimizi böyle küçük görelim ki. Osmanlıcılık yapma niyetinde de değilim ama geçmişe biraz bakmak yetmez mi bizim için ? Geçenlerde İstiklal Caddesindeki Kiliseye gitmiş bulundum. Girişte kapının iki yanında da kuş havuzları konuşmuş ve duvardaki açıklamada fakirlere bağış havuzu diye yazı yazmışlar. Dikkat çekmek istiyorum kilise gibi gayet insan içinde kalan bir yerde olan bu havuzun üstü de açık yani içerideki parayı gizlemeye hiç çalışmamışlar. Bizim insanlarımız bunu gördüğünde "vay be adamlar ne güzel yardım ediyorlarmış", "bizimkiler olsa buraya ne para koyardı ne de olan paradan ihtiyacı kadar alırdır". Bu kendini hor görmekten başka ne olabilir ki? Geçmişimizde bizde de olan bu bağış havuzları kilisedeki gibi kalabalık yerlere konulmaz hemde ne kimin ne kadar koyduğu nede kimin ne kadar aldığını gösterecek kadar açık olmazdı. Bir mehter marşıyla düşmanı deliye çevirirken biz neden şimdi onların ağzından çıkacak en ufacık şeye muhtaç olur olduk. Potansiyelimizin farkına varmamız gerek artık. Yoksa bu şekilde çürüyüp gitmek işten bile değil...