İnsan yaşadıklarına yukarıdan bakabildiği zaman gerçekleri görebilir ancak. Çok istenilen şeyin bile olmadığında huzur, mutluluk vereceğini ancak o zaman görebilir. Sadece düşünmek gerekir. Geçmişteki dönüm noktalarına bakmak yeter.
Denizdeki yosunlar gibidir bu yaşantılar. Kendimiz denizdeyken yosunların arasına girdiğimizde hoşlanmayız hatta bazıları ürkebilir, panik yapabilir bile. Ama bir belgeselde baktığımızda su altındaki yaşantıya ne kadar da güzel gelir, dinlendirir bizi. Örnek biraz uç olsa da gerçekten de böyledir. Bulutların arasından bakmak gerekir kendimize, her şeyimize. Bütün kıskançlıklardan, mutluluklardan, üzüntülerden, çıkarlardan arınarak bakmak gerekir yukarıdan yaptıklarımıza ve yapacaklarımıza.
