Alışkanlığın köleliği

 İnsan nasıl bir varlıktır ki bir şeyi çok istediği halde elde edeceği zaman bir isteksizlik olur? Küçüklüğümden beri yurt dışına çıkmak istemişimdir. Bu yaz dileğim gerçek olacak ve hem dil gelişimi hemde gezmek amacıyla yurt dışına çıkacağım. Ailemden mali desteğimi de aldım yani en büyük engel olan mali durumda halloldu. Önümde 8 aylık bir zaman var ve ben yavaştan pasaport ve diğer şeylerle ilgili araştırmalar yapmalıyım. Hatta babamdan sözlü olarak bir dilek halinde de önüme geldi bu. Elimin altında internet var yani istediklerimi araştırmak için alt yapıya sahibim ama... O kadar zor geliyor ki bu görev bana. Çünkü büyük bir değişiklik bu benim için. Aslında korkmuyorum zaten öyle olsa da söylemekte zorlanırım. Bu duygu alışkanlıklardan sıyrılmanın yeni şeylere atılmanın öncesinde hissedilen vazgeçme duygusu. Öyle tuhaf ki insanı karmaşıklaştıran yegane duygulardan. Oysaki ne kadar kolay işleri hallet bin uçağa ve git değil mi ? Bu hisse kapıldığımda aklıma gelen söz direk "Sonunu düşünmeyen kahraman olamaz.". Bu ruh halim içinde gayet doğru bir söz.